حالمان بد نیست غم کم می‌خوریم کم که نه هرروز کم کم می‌خوریم آب می‌خواهم سرابم می‌دهند عشق می‌ورزم عذابم می‌دهند خود نمی‌دانم کجا رفتم به خواب از چه بیدارم نکردی آفتاب؟ خنجری بر قلب بیمارم زدند بیگناهی بودم و دارم زدند سنگ را بستند و سنگ آزاد شد یک شب داد آمد و بیداد شد عشق آخر تیشه زد بر ریشه‌ام تیشه زد بر ریشه اندیشه‌ام عشق اگر این است مرتد می شوم خوب اگر این است من بد می شوم ...
عاشق تر از همه ما
موش کوری ست
که زیبایی جفت اش را
چشم بسته باور می کند .
. . . . . . . . . . .** . . **. . . . .*
. . . . . . . . . . ***.*. . *. . . . .*
. . . . . . . . . .****. . . .** . . . ******
. . . . . . . . . ***** . . . . . .**.*. . . . . **
. . . . . . . . .*****. . . . . **. . . . . . *.**
. . . . . . . .*****. . . . . .*. . . . . . *
. . . . . . . .******. . . . .*. . . . . *
. . . . . . . .******* . . .*. . . . .*
. . . . . . . . .*********. . . . . *
. . . . . . . . . .******* . ***
*******. . . . . . . . .**
.*******. . . . . . . . *
. ******. . . . . . . . * *
. .***. . *. . . . . . .**
. . . . . . .*. . . . . *
. . . . .****.*. . . .*
. . . *******. .*. .*
. . .*******. . . *.
. . .*****. . . . *
. . .**. . . . . .*
. . .*. . . . . . **.*
. . . . . . . . . **
. . . . . . . . .*
. . . . . . . . .*
. . . . . . . . .*
The knife’s scratch on a tree trunk, or the kite string in the hands of a kid,
Don’t be sad..
Don’t be sad if you’re not a hill, a road, a tree, or a kite itself..
The beauty of the sky over the hill, the charming sound of the cart’s wheels on the stony road,
The remembrance of an old memory under the tree, the kite’s take-off in the blue sky,
من دلبسته پاییزم.
دلبسته همان فصلی که هیچ از بهار کم ندارد.
صدایم را بشنو ،
صدایی که به دنبال کلماتی روشن است
اگه یه تیکه ابری بالای یه تپه، یا یه سنگریزه توی یه جاده،
اگه خراش یه چاقویی رو تن یه درخت، یا نخ یه بادبادک تو دستای یه بچه،
دلگیر نشو..
دلگیر نشو که یه تپه، یه جاده، یه درخت یا یه بادبادک نیستی..
زیبایی آسمون بالای تپه، صدای دلنشین گاری توی جاده سنگلاخ،
یاد یه خاطره قدیمی پای اون درخت، اوج گرفتن بادبادک توی آسمون آبی،
همه به وجود تو بستگی داره..
هر چی هستی، بمون..
که دنیا، با وجود تو، کامل می شه..
مادرم "منو" به دنیا آورد.. بدون اراده "من"..
نیمه جون..
کور..
و ناتوان..
"من"، اما تولد بهتری می خواستم.. تولدی با اراده خودم..
تلاش کردم.. خیییییییییلی.. و دوباره به دنیا اومدم..
زنده..
بینا..
توانا..
نه، به این هم راضی نیستم..
باید "من "ِ بهتری خلق کنم..
زنده تر..
بیناتر..
توانا تر..
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
