من اسیر واژه محبتم ، خالی از کینه دل و حسادتم ،
عاشق دست های با رفاقتم ، زندگی اینجوری داده عادتم .



خستگی من از رودها نیست ، خستگی من از ماهی هایی است
که به زیبایی دریاها نمی اندیشند ، پس ای دوست زیبانگر باش

آنچه که هستی هدیه ی خداوند به توست
و آنچه که می شوی هدیه تو به خداوند است ،
پس بی نظیر باشد .

نوشته شده در یکشنبه 89/5/3ساعت 6:8 عصر توسط اعتراف های یک ایرانی مسافر نظرات ( ) | |